وبلاگ بدون اسم

اينجا هوا سرد است

سالينجر مرده

زويي را با خودش برده ، ضجه‌هاي مرا هم توي آن خوابگاه لعنتي ديگر كسي نيست تسكين دهد . سرما كبريتم را خاموش ميكند . باقر را مي‌بينم كه دست تكان مي‌دهد ، مي‌گويد ، اديت مي‌خواهد ، بعد سر مي‌گذارد روي بالش ، پشت به ما . عماد مي‌نويسد ، من نگاه مي‌كنم به نور امامزاده . فرني و زويي روي رف پنجره مانده . بسي گلس سيگارش را توي سطل حمام مي‌تكاند ، مي‌گويد خواهرت حالش بد است ، دست بجنبان ، مي‌گويم اين مرثيه نيست ، اين خود مرگ است . مي‌گويد ، مرگ باشد ، به توچه . چاق است و مهربان

نفس ميكشم ، هوا بخار مي‌كند

هولدن انشايي در مورد دستكش بيس‌بال نوشته است و ويراستار اصرار دارد كه او ديوانه مي‌نمايد .ه

ما ديوانه‌ايم ، وودي آلن ديوانه است و دنيا هنوز جان‌هايمان را مي‌مكد

كجا رفتي مَرد ؟ همين بود مردانگيت ؟

***

آقاي رئيس ، داستان كوتاه ، نوشته‌ي من ؛ سياوش قاسمي‌نيا (بدون اسم) دانلود از اينجا