ف حدود یه سال پیش ازم پرسید موزیک چی گوشی میدی و احتمالا منتظر بود جوابم یه چیزی تو مایه‌های همون موزیکایی باشه که ده سال پیش وقتی با هم هم‌خونه بودیم گوش می‌کردیم. من اما گفتم ملو بیتس گوش می‌کنم و جز و گاهی هم بلوز خیلی خیلی آروم. بعدش گفت که «نه برای موقع کار نمی‌گم، موزیک چی گوش می‌کنی؟» و من بهش گفتم که تقریبا موزیک گوش نمی‌کنم دیگه. برای خودمم جالب بود البته که من دیگه مخاطب جدی موسیقی نیستم که دنبالش کنم و آلبوم‌های جدید رو گوش و کنم و اینا. اون البته کماکان برام موزیک می‌فرسته و منم گوش می‌کنمشون، خودم اما نه، هیچ.
حالا بگذریم. امروز حین کار اسپاتیفای یه موزیکی پخش کرد که خیلی حالمو خوبِ نرمِ نوستالژیک‌طور کرد. یاد وقتی تهران زندگی می‌کردمم انداخت و خیلی دقیق حس کافه‌نشینی‌های اون سال‌ها رو بهم داد. گفتم باهاتون باشتراک بذارم. لینک یوتوبش رو میذارم این پایین. دیگه خودتون می‌دونین. اسم گروه رو گذاشتم موضوع این پست و این آخرین ترک از آلبومی هست به اسم «dance». اسم خود ترک هم در کمال تعجب هست «in memory».