ایمیلی رسیده از دفتر شانگهای. بعد از امضا مرسوم است که آدرس را می‌نویسند. ما مهمیم و باید همه بدانند. حتی همکاران خودمان توی کشورهای دیگر باید موکدن بدانند. این‌یکی هست شماره‌ی دوازده‌شصت‌وشش ِ نائیجینگ وست رُود. جواب باید زود فرستاده‌شود. من اما با تقریب خوبی مدت‌هاست که عجله‌ی خاصی ندارم. قطعن وقت هست برای خیره ماندن به امضای پای ایمیل و فکر کردن به تصویر زیرپای‌مان از بالای آن برج.

2 comments:

  1. به اون آقا بزه جلوی آسانسور هم فک کن
    چقد من خندوندمت؟ به اونا هم فک کن خب نوکرتم
    همه‌ش غم و کلانتری جان و غیره؟ دوازده‌صفر‌شیشمون رو بگو

    ReplyDelete
    Replies
    1. به آقا بزه فک کنم نمیتونم تمرکز کنم از فرط ترسی که تو چشماش بود. دوازده‌صفر‌شیش هم که دااااد با نقشه‌ی چین و ماچین و کنسول...

      Delete