پس این مادر مرده چه بگوید که هر روز پرده را که کنار میزند نه نوری هست که ببیند ، نه آسمانی ؟
صبح برایش همان چند گلدان همیشگی است ، روی تاقچه ی حیاط خلوت .
No comments:
Post a Comment