متاسفانه مغزمون توانایی انجام هر چیزی رو (حتی در حوزهی فیزیکمون) داره. اگر ترس از چیزی داشتهباشیم، همه چیز در راستای اون ترس چیده میشه و حتی سیمپتوماش هم نمایون میشه. اگر شانس اتفاق افتادن چیزی یک در میلیارد باشه، خیلی دقیق، زمانی (در آینده) روکه همون شانس مطلقن کوچیک اتفاق افتاده رو ترسیم میکنه. جالب نیست؟ عجیب نیست؟
چطوری این انجام میشه؟ آنزیمها. چرا بعضیها بیشتر اینجوری هستن بعضیها کمتر بعضیهام اصلن نه؟ نمیدونم. شاید ارثیه، شاید اکتسابیه، شاید تاثیر محیطه، شاید شستشوی ذهنه. درمان داره؟ بله.
No comments:
Post a Comment