غذا پختم. امروز بعد از دو ماه به تکنولوژیِ «پیاز ِ زیر ِدندان نَیا» رسیدم. بعد خودم را خفه کردم با سازه‌ام، حالا هم افتاده‌ام توی تخت.
امسال هم، همه رزولوشن سال جدیدشان لاغر شدن است. توی جیم یک انبوهی از شکم‌های بزرگ و خیلی بزرگ رصد شد که خدا از سر تقصیراتمان بگذرد اگر هر لعن و نفرینی کردیم‌شان.
هزار کار دارم‌ها، اما افتاده‌ام توی تخت. باز خدا پدر سازنده‌ی تبلت را بیامرزد (سلام آیدا قاعدتن).
«عشق» را دیدم. دستشان درد نکند، آن‌طوری خوب بود که هنوز بعد از سه روز، منم و یک غور ِ تمام‌نشدنی.

No comments:

Post a Comment