پس این مادر مرده چه بگوید که هر روز پرده را که کنار میزند نه نوری هست که ببیند ، نه آسمانی ؟

صبح برایش همان چند گلدان همیشگی است ، روی تاقچه ی حیاط خلوت .

No comments:

Post a Comment