"آقا شما دویستی هم نداری؟"

"نه ، شرمنده هیچی پول خرد ندارم"

"پس سیصد طلب شما"

"چرا طلب من؟ واسه چی طلب شما نباشه؟"

"چیکار کنم آقا ، ندارم"

"آخه طلب صد تومن ، پنجاه تومن ، سیصد تومن که نمیشه ، چه کاسبی هستی شما که هیچی پول خرد نداری؟"

"الله و اکبر" و سرش رو به سمت سقف بلند کرد و نفسش رو از دماغش داد بیرون .

"بیا آقا اصلن نمیخوام ، پول منو پس بدین" و نوشابه ی خونواده ای که دستش بود رو گذاشت روی دخل .

مرد که نگاهش به نوشابه بود دستش رو دراز کرد که برش داره اما برنداشت ، بجاش دستش رو کرد تو دخل و "بیا آقا این دویست ، صد طلب شما"

مرد خیره نگاهش کرد "پولم و بده نوشابه نمیخوام"

---------

پی نوشت : کاری کثافت تر از درس خوندن اجباری نمیشناسم !

تشکر نوشت : از دوست نادیده م که بنده رو "چشم"شون خطاب میکنن و هرشب این بلاگ رو میخونن ، تشکر میکنم ، آقا شمام چش مایی داداش .

7 comments:

  1. dadash take karet khodaeee kheili hal mikonam ba in bloget faghat heif ke kam shenakhte shode vagarna sadrneshine blog nevisaye khavar miane o khavare door mishodi;)...cheshe maei;)

    ReplyDelete
  2. mano mishnasi? ye nafar ke kheyli mikhadet va to ...too kaf naro,khabari nist.rasti hanooz neveshtehat khoshgel ama booye naomidi mide,y?

    ReplyDelete
  3. خوب وقتي اميدي وجود نداشته باشه آدم نااميد ميشه ، يه موقعي قبول دارم كه زياده از حد نااميدانه مينوشتم ، اما الآن كه نه ديگه ! الآن خيلي كم شده .
    كلن شكايت از وضع جاري نوع بشر حرف يكسان همه ي آدمهاست ، نبايد نوشته هاي نااميد رو به حساب نااميدي مطلق نويسنده گذاشت ، به هر حال به خاطر كامنت ممنون . البته اگه ميدونستم كي هستي خوشحالتر ميشدم .

    ReplyDelete
  4. به حساب خودپسندي نذار اما اگه خواننده نداشتم كه هر شب نمينوشتم 3030 جان! خودت چجوري اين وبلاگ رو پيدا كردي؟
    بازم مرسي و چش مايي و اينها :)

    ReplyDelete
  5. ahyanan in etefagh dar esf e kharab shode rokh nadade?! Aya?1

    ReplyDelete