وبلاگ بدون اسم

بعد از ساعت ها و روزها اشتغال به انواع تلاشهاي مذبوحانه و خواندن انواع و اقسام نوشته ها و مقاله ها و كتابها ، صاحب اين وبلاگ موفق شد مساله ي خود را با اموري چند ، من جمله ديافراگم و شاتر و امثالهم حل و عكسهايي از ميدان نقش جهان بگيرد كه حداقل از نظر خودش مايه ي مباهات خواهد بود . در ادامه يحتمل براي خواننده اين سوال پيش خواهد آمد كه پس تصاوير مذكور كجايند و كو ؟ جواب بسيار ساده خواهد بود : "سر جايش است" . اگر اصراري مبنا بر ديدن عكس ورزيده شود ، جوابي مسموع خواهد بود با اين مضمون كه : "چشممان روشن ، ديگر چه ؟ نكند كه علاقه مند نيز هستيد كه بنده هم به جمع جوگيرهاي عكاسي بپيوندم و و در نمايه ي خود (منظور همان پروفايل است) عكسي همراه يك دوربين عكاسي حمارالمنظر بگذارم و در ادامه هر روز شما را از شاهكارهاي بي بديل عكاسي ِ خود مفيوض كنم ؟ " كه اين جواب نه سائل را خوش خواهد آمد و نه مسئول را .

پس نه شما به جمع پرسشگرين ِ بي خرد بپيونديد و نه من به جمع جوگيران لاعمل ! باشد كه همگي با هم به صورت دسته جمعي رستگار شويم .

كلام آخر آنكه برو آب بكش ، برو !

پي نوشت : يهو ديدي گاهي ، گداري ، وقتي ، موقعي ،جو من رو هم گرفت . اگه گرفت شما به روي خودتون نيارين ، من رو هم ياد اين مطلب نندازين . مرسي .